Werk

Hinderlijke onderbreking

‘Werk’? Een hinderlijke onderbreking van je leven. De oude Grieken zagen werk zelfs als vloek. Toen de nieuwsgierige Pandorra zo nodig de kruik  moest openen die ze had gekregen van Zeus, ontsnappen daar niet alleen allerlei rampen en plagen uit, maar ook ‘zorgen’ en ‘werk’’ Dat heeft de mensheid geweten. Volgens de Grieken was werk niet bedoeld om de mens gelukkig te maken, maar gold het als straf van de goden.’

Geen complimenten.

Ik moest aan dit citaat uit een interview met Hans van der Loo denken toen ik onlangs in het FD las dat 11% van de werknemers de baas een dictator vindt en 9% noemt zijn leidinggevende een softie. Dit volgens onderzoek van adviesbureau Per4mance onder 7500 werknemers. Daarnaast geeft dit onderzoek aan dat ruim een derde (36%) van de ondervraagden niet graag samenwerkt met hun leidinggevende. Dat is 2% meer dan die ondervraagden die daar juist wel energie van krijgen.
Daarnaast geeft bijna een kwart van de ondervraagden aan nooit een compliment te krijgen van hun leidinggevende en nog eens ruim 20% zegt dat dit hoogstens één keer per jaar gebeurt

Geen invloed en frisse tegenzin.

Uit dat zelfde onderzoek kwam nog een pijnlijk resultaat. Vier van de tien werknemers geeft aan geen invloed te hebben op de ontwikkelingen binnen hun organisatie, tegenover drie die zeggen dat wel te hebben, .
Verder zou bijna een kwart van de ondervraagden dagelijks met tegenzin naar hun werk gaan en voortdurend verlangen naar het weekend. Maar goed, bijna twee derde neemt zich voor zich niet druk te gaan maken op het werk.

Breder beeld en veel energieverlies.

De resultaten uit het FD sluiten naadloos aan bij de conclusies van van der Loo. Hij en Davidson onderscheiden vier groepen.
“Slechts 12% van de beroepsbevolking is met veel positieve energie aan het werk. Ze presteren bovengemiddeld en werken goed met anderen samen. Liefst 40% van de werknemers voelt zich onder grote druk staan en is verkrampt bezig, 37% doet het op zijn gemak en hoopt dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen. En dan heb je ook nog een groep van 11% die volledig is afgehaakt. Kortom bijna 9 van de 10 werknemers lijdt aan een of andere vorm van energieverlies.

De vraag stellen is hem beantwoorden

De vraag is of alle initiatieven inzake duurzame inzetbaarheid, vitaliteit op de werkvloer en het vergroten van werkplezier hebben gewerkt. Van der Loo is daar duidelijk over. “Voor een groot deel gebakken lucht, integrale plannen die organisatiebreed worden uitgerold, zijn niet langer meer van deze tijd”

Wat dan wel?

Deze vraag is gemakkelijker gesteld dan beantwoord. Ik kom niet veel verder dan dat leidinggevenden en medewerkers daadwerkelijk met elkaar in gesprek moeten gaan. Het werkoverleg moeten oppoetsen en gebruik moeten maken van elkaars inzichten.  Begin klein, simpel en concreet. Maak eens een gezamenlijk plan welke knelpunten, die binnen je eigen invloedssfeer liggen, in het komend jaar daadwerkelijk moeten worden opgelost. Misschien is dat een goed voornemen voor 2020 en op die manier de Grieken ongelijk te geven?

Trouwens…..Nadat alle rampen en plagen uit de kruik van Pandorra gevlogen zijn doet ze snel de kurk weer op de kruik. Dan hoort ze een stemmetje “laat mij er ook uit. Ik ben de hoop’