Doe wa’j zegt, dan lieg ie nie
Ik was een puber. Ik vond het gedicht “ik ga dit jaar geen kerstfeest vieren, want…” zo treffend. Met zoveel oorlog, armoede, geweld, thuis- en dakloos zijn, dan moet je toch wel heel veel moeite doen om daar geen weet van te hebben. Vrede op aarde? Stoppen met kerstfeest; ik vond het zo schijnheilig om “vrede op aarde” te zingen om vervolgens daar niets mee te doen. Toen woonde ik nog in Twente en de uitdrukking ‘doe wa’j zegt, dan lieg ie nie’ daar was ik helemaal mee eens. Inmiddels ben ik ouder en met besef van al die ellende… vier ik toch kerstfeest.
Wensen
Het speciale van kerstviering heeft gewonnen! En… de wereld van toen is er niet beter op geworden, in tegendeel. Eenmaal in het jaar wensen we elkaar veel wat met zalig, gelukkig, gezellig en vredig begint. En dat gelukkige nieuwe jaar houdt na 15 januari op. Daarna doe je dat niet meer.
December de ‘laatste’ maand van onze jaartelling (sinds 1582). Behalve mooie wensen, de tijd van licht, cadeautjes en dennengroen. En dan de tijd van goede voornemens. Dat alles geperst in het tijdsbestek van een maand.
Wat een maand!
Meer tijd
Mijn voorstel is om deze tijd uit te vouwen naar het hele nieuwe jaar 2025. Aan het einde van 2025 evalueren we en bekijken we wat er van terecht is gekomen. Vooral ook van wat ik zelf heb kunnen bijdragen. Er is vast nog wel wat te wensen over voor 2026 en verder!
De wensen van de OR
Stel dat we dit in de medezeggenschap gaan doen. Dan beginnen we in januari met een vaststelling van welke mooie ‘elementen’ in ons bedrijf, onderneming of instelling van het jaar 2024 niet verloren mogen gaan. En vervolgens de verbeterpunten en ambities voor 2025 vast te leggen. Natuurlijk met het besef dat het hebben van een wens nog geen target oplevert, laat staan een te begroten bedrag.
Dan vertalen we deze oogst naar doelen en concrete bijdragen ter realisatie voor iedereen. We houden daarbij rekening met de diversiteit van talenten en draagkracht. Vaak hebben we gedurende het hele jaar informeel contact om weet te hebben hoe het gaat en of er meer onderlinge steun nodig is. Die steun organiseren we dan!
It takes two
Medezeggenschap alleen is uiteraard te weinig. It takes (minstens) two to tango. Ideeën, plannen, voortgang worden actief gedeeld met directie en de achterban… samen bijdragend aan met zoveel mogelijk plezier werken.
Doe wat je kan
Speel even met deze gedachte. Kijk of er (voor jou) wat inzit. Doe wat je kan. Op weg naar vrede, met jezelf, met je werk en je werkorganisatie, je persoonlijke omgeving, en uiteindelijk met de wereld, de aarde.
En dan zingen we…“in de mensen hun welbehagen!”