Onze buurkoe
Ieder jaar hebben wij een buurkoe in de weide naast ons huis. Zo ook nu. Deze koe is anders dan de anderen. Ten eerste is zij veel aanhankelijker. Als we naar buiten komen, komt zij al op ons afgerend. Dat vinden wij wel gezellig. Ten tweede loeit zij veel vaker, ook ’s nachts. Dat vinden wij dan weer wat minder, maar we wonen op het platteland dus dan hoort een beetje geloei er gewoon bij. Bovendien heeft de boer gezegd dat dat komt omdat zij een dood kalfje gekregen heeft en bovendien tochtig is. Er is dus niets aan te doen en feitelijk best wel zielig. Maar wat erger is, de buurkoe vreet onze bramen en zelfs de hele struik op! Dat vindt mijn vrouw een groot probleem want de bramen zijn voor de jam en de struik gaat zo kapot. Dus vroeg zij de buurman daar wat aan te doen.
Achtergrond
Nu is het zo dat de bramen en de struik die de koe opvreet over de erfgrens hangen. Een deel van de bramenstruik groeit namelijk over onze schutting heen. Dat is al jaren het geval. Voor de boer nooit een probleem geweest want aan zijn kant van de schutting is een paadje dat wij onkruidvrij houden om onze bramen te plukken en het naar onze tuin oprukkend onkruid een halt toe te roepen.
Actie
Toen mijn vrouw het bramen eten aankaartte bij de buurman was zijn eerste reactie dat de bramen ook boven zijn terrein hingen. Kort daarna kwam hij in zijn weide om een halve meter af te schermen zodat de koe niet meer bij de bramen kan. Zo eenvoudig kan het zijn. Ook al was het niet zijn probleem en hoefde hij er dus niets aan te doen, hij gunde ons onze bramen en de oplossing kostte hem weinig moeite. Mijn vrouw bood hem als wederdienst een nog te maken potje bramenjam aan. Dat hoefde niet zei de buurman, zij hadden zelf bramen genoeg.
In deze tijd van korte lontjes wens ik ieder medezeggenschapsorgaan een bestuurder zoals deze buurman toe.