Wie niet mee vergadert, wordt genaaid
Dit stelde Sheila Sitalsing onlangs in een column in de Volkskrant . Verder: 'Vergaderen zullen we, over de notulen van de vorige keer en het actielijstje voor de volgende keer, totdat iedereen iets heeft kunnen zeggen, ook de laatste weerstand is weggemasseerd, de laatste criticaster is platgeluld of de laatste tegenstander briesend is opgestapt om zijn eigen overlegorgaan op te richten, met zijn eigen notulen en zijn eigen actielijstje’
Zij stelt dat het permanente overleg diep in het Nederlandse DNA geworteld zit. Nederland laat alle raden eindeloos met elkaar vergaderen en akkoorden sluiten, over arbeidsvoorwaarden, ziekenhuiszorg, energiebesparing of aardbevingsbestendigheid. (DIT NOEMEN ZE POLDEREN WvS) Ze besteden zo belangrijke besluiten uit aan clubs waar lang niet iedereen lid van is, met lui aan het roers die niet verkozen zijn in algemene, vrije verkiezingen.’’
Ze stelt ook: wie niet meevergadert wordt genaaid en komt daarbij met legio voorbeelden die aantonen dat er met de belangen van de niet-meevergaderaars gesold wordt.
Ik ben het met bovenstaande analyse meer dan eens, maar er gaat wat mij betreft nog minimaal 1 statement aan vooraf n.l. Wie meevergadert wordt vaak genaaid zonder te zoenen, tenzij het voorspel afgesproken is.
Immers wie niet meevergadert kan zich vaak beroepen op (maatschappelijk aangedaan) onrecht. Dat wil zeggen: waarom ben ik niet uitgenodigd? Ik ben betrokkene en hoor er toch ook bij? Hoe duidelijker dit laatste naar voren gebracht wordt op des te meer sympathie de underdog kan rekenen. En Mauk Mulder leerde ons al, hoe groter de machtsafstand des te radicalere stappen er ondernomen gaan worden om die machtsafstand te verkleinen.
Degene die meevergadert zou als volwaardig overlegpartner behandeld moeten worden en niet in de laatste plaats een volwaardige overlegpositie moeten claimen. Volwaardigheid betekent voor mij in dit geval: mee weten, mee denken, meepraten en meebeslissen. Daar zit nou vaak de kneep.
Niet iedere vergaderaar heeft evenveel ruimte en kennis en inzichten om adequaat mee te kunnen doen. Aan het scheppen van die gelijkwaardigheid moet aandacht besteed worden. Dit gebeurt vaak (om nobele en/of tijdstechnische redenen of andere belangen) niet. Dan hoor je vaak: In overleg met…. (in ieder geval jou) is besloten tot……. (wat jij niet gehoord/besloten hebt of in het ergste geval part noch deel aan hebt gehad)
Mijn vraag is dus: met welk doel en onder welke condities vergader je mee? Anders kun je je beter als niet vergaderaar laten naaien.