Vakbondsspeldje
Onlangs kreeg ik per post mijn speldje voor het 40-jarig lidmaatschap van ‘mijn’ FNV. In het begeleidend schrijven werd ik bedankt voor mijn solidariteit. ‘Onze FNV’ sprak daarin de wens uit om in de toekomst verder op me te kunnen bouwen. Prima, ik wil de 50 jaar wel volmaken (als me dat gegeven is tenminste). Maar dan moet er wel wat gebeuren. Zie hiervoor mijn eerdere column ‘verdrietig vakbondslid’.
Positief gestemd.
Tijdelijk toezichthouders Lodewijk Asscher en Ton Heerts concludeerden dat alleen ‘een schone lei’ kan voorkomen dat ‘de grootste vakbond van het land zijn legitimiteit, effectiviteit en geloofwaardigheid verliest’. Dit ‘met als risico dat zij haar belangrijke rol als onafhankelijke vakbeweging in Nederland niet meer kan waarmaken’.
Het signaal is duidelijk en stemt mij positief, ze nemen geen halve maatregelen en we gaan vooruit! Niet teruggaan naar het verleden om de ‘waarheid’ verder te analyseren. Over die ‘waarheid’ zijn en blijven de meningen verdeeld. Ook ben ik blij dat Lodewijk en Ton expliciet hebben aangegeven ‘dat er geen oordeel wordt geveld over de capaciteiten of de rol in het conflict van de diverse betrokkenen’ .
Verder heb ik een bericht van Zakaria gelezen dat hij van de FNV excuses heeft gekregen vanwege onterechte beschuldigingen over grensoverschrijdend gedrag van zijn kant
Legitimiteit, effectiviteit en geloofwaardigheid
Wel een nuancering van mijn kant: ‘mijn FNV’ heeft haar legitimiteit, effectiviteit en geloofwaardigheid in de Nederlandse polder en op de werkvloer (zeker) al (deels) verloren, en wat mij betreft en zal het deze terug moeten verdienen door daden en aansprekende standpunten. Hoe pijnlijk ook: standpunten met minder moraliteit naar de ander toe, maar met meer bescheidenheid zonder de eigen opvatting te verloochenen, meer beschrijvend dan be- of veroordelend. Dát lijkt mij de aangewezen weg. Er zijn vele dossiers die op een sterke, onverdeelde, duidelijke en vooral daadkrachtige FNV wachten!
Pijnlijk noodzakelijk
Hoe pijnlijk ook voor de betrokkenen: ‘de vereniging gaat voor de speler/persoon’. Een ‘schone lei’ qua personele invulling zal daar zeker bij helpen. Immers: ‘Ondanks vele pogingen is men er niet in geslaagd om de onderlinge geschillen op een professionele manier op te lossen’. ‘Het collectief is ernstig tekort geschoten ten koste van de FNV’ is daarbij ook een conclusie van Asscher en Heerts. Een groot punt van aandacht is daarbij wel dat er gezien de verversingsaanpak veel ervaring, inzet en betrokkenheid binnen de top van ‘onze bond’ verdwijnt, dus ‘grote schoenen om te vullen’ .
We shall overcome
Maar we komen die hobbels over als we dat willen. De koning zei het in de laatste troonrede zo: ‘Helaas lijken mensen in Nederland steeds vaker tegenover elkaar te staan… Met uitgesproken opvattingen voor of tegen, zwart of wit. Alsof het gelijk van de een automatisch het ongelijk inhoudt van de ander, terwijl de maatschappelijke werkelijkheid bijna altijd oneindig veel complexer is dan dat’. Hij gaf aan dat dit gegeven vraagt om ‘een open, luisterende houding en om compromisbereidheid’, en die vaardigheden kan de bond ook goed gebruiken.
Niet vrijblijvend maar voorwaarts
Deze koers is dus niet vrijblijvend. Deze koers binnen de FNV invullen zal niet vanzelf gaan en inwerken van nieuw kader blijft nodig. Ik heb begrepen dat vier externe krachten de toezichthouders en het interim bestuur daarbij gaan ondersteunen, maar wat kan en wil ìk doen?
- In ieder geval lid blijven!
- Daarnaast in mijn reguliere werk als cursusleider medezeggenschap het belang blijven benadrukken van een goede afstemming tussen de vertegenwoordigende medezeggenschap (MR, PVT, OC, OR, GOR en COR ) en de verschillende vakbonden;
- Daarbij vind ik het van belang dat nieuwe cursusleiders (nog) beter op de hoogte raken van de verhouding tussen vakbonden en vertegenwoordigende medezeggenschap. Hoe kunnen we de lessen vanuit het verleden alsook de verworvenheden vertalen naar de toekomst. Dáár zal ik mijn bijdrage aan leveren tijdens de basisopleiding medezeggenschapstrainer/opleider die dit najaar van start gaat.
- Zelf aanspreekbaar zijn en blijven op mijn al dan niet ‘open, luisterende houding en mijn compromisbereidheid’ en indien noodzakelijk op een respectvolle manier feedback geven aan anderen, mocht dit naar mijn mening niet aan de orde zijn
Tijdens de troontrede citeerde de koning de Deense filosoof Kierkegaard: ‘Het leven kan alleen achterwaarts worden begrepen maar moet voorwaarts worden geleefd’. Daar sluit ik me (zelfs als overtuigd Republikein) graag bij aan.